gümüşten entari

uyku gecenin paçavra elbisesi, zihnim bütün çıplaklığıyla resmediyor kederimi

kapıdan içeri süzülüyorsun birden, bir su damlasının çatlamış toprağa ilk teması misali

ellerimiz birleşiyor, nihayet puzzle’ın eksik parçaları bir kez daha tamamlanıyor

nefessiz kalıyorum derin derin

dilimde senin adın, aşkın nükteleri, bir şiirin bercestesi

dudaklarından kalbime bir yol açılıyor

her bir busede bir yıldız kayıyor gökyüzünden

ve yüzsüzlüğü beni bile rahatsız ediyor kalbimin

gözlerimiz bayram ediyor,

aramızdaki gümüşten bağ geceden sabaha nöbetçi

ellerimiz, radyoda tanıdık bir şarkıya denk gelmiş gibi ritmimize eşlikçi

ve işte, tüm bu sahneler, uykusuzluğun tuvaline nakşediliyor

orada kalıyorum, bir elim sana uzanmış, diğer elim bu gecenin sessizliğine

yalnızlık seni tanımadan önce çok güzeldi

Son Yazılar