seyyahname

---

bir sabahın loş ışığında, yarı uykulu bir düşün içinde,

yanaştı usulca, isimsiz bir seyyah

bir tıkırtı ve belli belirsiz bir ayak izi

içim heyecan ve korku ile titredi

gözleri örtülüydü, sözcükleri sargılı

büyülü bir anahtar gibiydi

sebebini ve amacını sormaya cesaretim vardı

yalnızca yerim ve nefesim dardı

ancak bu seyyah bir merhemi de kendisi ile taşıyordu

her adımı bir gizemi çözer her kelimesi kalbimi usulca okşar gibi

sanki elleri, saçların tel tel olmuş yolmuşsun, seni neden bu kadar üzdüler diye başımın üzerinde gezindi

yaraları deşti sessizce

içimdeki ateşi harladı merhameti,

bilinmezliklere doğru yürüdüm, hayatın karmaşasından cesaretle

ben, bu bilinmez seyyahın gölgesinde duramam

sanı bilinmez, amacı bilinmez, ama içimde büyüsü var

belki hayatın bir oyunudur, belki de kaderin cilvesi

ne olursa ve kim olursa olsun güzeldir

katilinin cesedini artık ziyaret edememesi

korunacağım; gizemiyle, gölgesiyle

yıkanacağım merhameti ve sesiyle

---